مثل الدنیا کمثل الحیّه لیّن مسّها والسّمّ الناقع فی جوفها، یهوی الیها الغرالجاهل و یحذرها ذواللّب العاقل.(نهج البلاغه،حکمت۱۱۵)
داستان دنیا چون داستان مار است که دست بر آن بکشی نرم است، ولی در اندرونش زهر کشنده دارد. فریب خورده ی نادان به سوی آن می رود و خردمند دوراندیش از آن دوری می گزیند.
بدان که دنیا معشوقه ایست فتان، و رعناییست بی سامان. دوستی است بی وفا، دایه ای بی مهر و دشمنی پرگزند.
هر که را بامداد بنوازد، شامگاه بگدازد. هر که را یک روز به شادی دل بیافروزد، دیگر روزش به آتش غم و اندوه بسوزد.
و گر رنگی ز گلزار حدیث او ببینی تو
به چشم تو همه گل ها که در باغ است خارستی
این زندگانی فانی و بازیچه، در چشم کسی نیک آید که از زندگانی خوش و پاکیزه و پرمهر خبر ندارد.
امام علی علیه السلام در وصف دنیا می فرماید:
الدنیا تغرّ و تضرّ و تمرّ انّ الله سبحانه لم یرضها ثوابا لاولیائه و لا عقابا لأعدائه. (نهج البلاغه، حکمت۴۰۷)
دنیا فریب می دهد و زیان می رساند و می گذرد. خداوند سبحان راضی نگشت که آن را پاداش دوستان خود و کیفر دشمنانش قرار دهد.
هی الدنیا تقول بملاء فیها
جذار جذار من بطشی و فتکی و لا یغررکم طول ابتسامی
فقولی مضحک والفعل مبکی
آن دنیاست که به گروهی که در آن هستند می گوید: برحذر باشید و بپرهیزید از سختگیری و بر وفق مراد بودن من. طولانی بودن لبخند من شما را نفریبد؛ زیرا گفتار من، خنده آور و کردار من گریه آور است.(شرح نهج البلاغه، جلد۳، صفحه۴۶۶)
آخرین نظرات